گورستان دخمه چم در استان یزد,دخمه چم,گورستان دخمه چم,عکس دخمه چم,اجساد مردگان,گورستان باستانی در استان یزد,تصاویر دخمه در یزد,مناطق تاریخی ایران,ایران مطلب
گورستان دخمه چم در استان یزد
ایران مطلب : نامش دخمه چم است. در استان یزد واقع شده. گورستانی مدور که اجساد مردگان آیین زرتشی را در آن میگذاشتند تا خوراک لاشخورها شوند و استخوانشان در چاهی که استودان یا استخواندان نامیده میشود ریخته شود. نیم قرن پیش، برگزاری آیین مردگان در دخمههای ایران ممنوع شد و حالا زرتشتیان یزد اجسادشان را در قبرستانی کنار همین دخمه، یعنی دخمه چم دفن میکنند.حصار دور دخمه ها، دیوار مدور ضخیمی به شکل برج بود که از مصالحی نسبتا محکم و با دوام ساخته میشد و پلکانی زمین هموار را به درب دخمهها متصل میکرد. سطح داخلی دخمه به صورت پهنهی گردی است که تمام آن با تخته سنگهای بزرگ مفروش شده و به قسمتهای زیر تقسیمبندی میشود:
نوار دایرهی انتهایی متصل به دیوار پیرامون دخمه که مخصوص مردهاست.
نوار دایرهی میانی بعد از قسمت مردها که مخصوص زنهاست.
نوار دایرهی داخلی بعد از زنها که مخصوص کودکان است.
نهایتا در مرکز دایره چاه استودان یعنی استخواندان است که که سنگ متحرکی به نام ارویس در ته آن چاه وجود دارد. دخمهها را کلا یکسان میساختند، در و دیوار و سطح دخمه مشخصات و اندازههای معینی نداشتند بلکه بر حسب نیاز و جمعیت شهرها و روستاهای زرتشتینشین بنا میشدند. دخمهها را از خشت خام و گچ بنا میکردند تا مواد آلوده به زمین نرسد. در ساختن دخمه اصولی همچون کوبیدن 4 میخ بزرگ، 36 میخ متوسط و 260 میخ کوچک بر زمین رعایت میشد. صد نخ پنبه را یک ریسمان میکردند و سه بار آن ریسمان را دور تا دور دخمه به گرد این میخ ها میپیچاندند و اول سروش باج تا ویدوا مروتی میخواندند.

ایران مطلب : نامش دخمه چم است. در استان یزد واقع شده. گورستانی مدور که اجساد مردگان آیین زرتشی را در آن میگذاشتند تا خوراک لاشخورها شوند و استخوانشان در چاهی که استودان یا استخواندان نامیده میشود ریخته شود. نیم قرن پیش، برگزاری آیین مردگان در دخمههای ایران ممنوع شد و حالا زرتشتیان یزد اجسادشان را در قبرستانی کنار همین دخمه، یعنی دخمه چم دفن میکنند.حصار دور دخمه ها، دیوار مدور ضخیمی به شکل برج بود که از مصالحی نسبتا محکم و با دوام ساخته میشد و پلکانی زمین هموار را به درب دخمهها متصل میکرد. سطح داخلی دخمه به صورت پهنهی گردی است که تمام آن با تخته سنگهای بزرگ مفروش شده و به قسمتهای زیر تقسیمبندی میشود:
نوار دایرهی انتهایی متصل به دیوار پیرامون دخمه که مخصوص مردهاست.
نوار دایرهی میانی بعد از قسمت مردها که مخصوص زنهاست.
نوار دایرهی داخلی بعد از زنها که مخصوص کودکان است.
نهایتا در مرکز دایره چاه استودان یعنی استخواندان است که که سنگ متحرکی به نام ارویس در ته آن چاه وجود دارد. دخمهها را کلا یکسان میساختند، در و دیوار و سطح دخمه مشخصات و اندازههای معینی نداشتند بلکه بر حسب نیاز و جمعیت شهرها و روستاهای زرتشتینشین بنا میشدند. دخمهها را از خشت خام و گچ بنا میکردند تا مواد آلوده به زمین نرسد. در ساختن دخمه اصولی همچون کوبیدن 4 میخ بزرگ، 36 میخ متوسط و 260 میخ کوچک بر زمین رعایت میشد. صد نخ پنبه را یک ریسمان میکردند و سه بار آن ریسمان را دور تا دور دخمه به گرد این میخ ها میپیچاندند و اول سروش باج تا ویدوا مروتی میخواندند.

منبع : tebyan.net
کلمات کلیدی :
نظرات بییندگان :
مطالب مشابه :