جاذبه های گردشگری مازندران

دیدنی های مازندران و جاذبه های گردشگری و تفریحی استان مازندران و مناطق دیدنی مازندران ور در این مجموعه و در قالب تصاویر در قسمت گردشگری سایت ایران مطلب مشاهده می کنید

کد خبر: ۸۳۴۹۵

تاریخ: ۲۶ مهر ۱۳۹۴ - ۰۸:۴۴

مازندران در شمال ایران واقع شده و یکی از جاذبه های گردشگری و دیدنی ایران است و با داشتن جنگل های سرسبز و چشمه ها و آبشارهای زیبا و فراوان باعث شده تا سالانه تعداد زیادی از گردشگران ایرانی و خارجی از این شهر دوست داشتنی کشورمان دیدن کنند. ما تعدادی از این جاذبه های گردشگری مازندران رو به شما معرفی می کنیم و بقیه جاذبه های گردشگری مازندران رو هم در مطالب بعدی و در سایت ایران مطلب برای شما منتشر خواهیم کرد

آبشار سواسره

اين آبشار که نزديک به 100 متر ارتفاع دارد،در بالادست ناحيه اي از توابع بلده قرار گرفته و داراي آب فراوان و پخشابي ويژه است. فضاي آن کوهستاني – بيشه اي است و چشم اندازهاي بکر و شگفت دارد. سواسره منطقه ای بسیار خوش آب و هوا و دارای چشم اندازهای فوق العاده ای است. واژه سواسره به معنای نسیم صبحگاهی است.

جاذبه های گردشگری مازندران گردشگری مازندران جاذبه های گردشگری دیدنی های مازندران

منطقه بلده به واسطه داشتن رودخانه های زیبا و خروشان مملو از آبشارهای کوچک و بزرگ است که بسیاری از آنان هنوز شناسایی نشده اند. از آبشارهای گزارش شده از منطقه بلده می توان به آبشار بطاهر کلا، آبشار یالرود، آبشار وسمیط، آبشار میناک و آبشار سواسره اشاره کرد که دارای فضایی کوهستانی و بیشه ای بوده و چشم اندازهایی بکر و شگفت دارند. تکمیل اطلاعات در مورد آبشارهای این مناطق احتیاج به تحقیق بیشتری دارد. رودخانه بطاهرکلا با جلوه های طبیعی زیبا، بطول تقریبی بیست کیلومتر از دامنه های شرقی کوه رستم چال در ۶۴ کیلومتری جنوب غربی نور سرچشمه گرفته و پس از عبور از روستاهای کلاچای، بردون و کمر با رودخانه لور مخلوط شده و به خوش رود تغییر نام می یابد. این رودخانه در مسیر خود از چشمه های بسیاری آبگیری کرده و آبشارهای کوچک و بزرگ زیادی را باعث می شود. همچنین در نزدیکی روستای یالرود، در فاصله ۱۰ کیلومتری جنوب بلده و در دامنه کوه خرچر می توان آبشارهای زیبایی را درون تنگه های باریک و صعب العبور یافت که همچنان دست نخورده باقی مانده اند، مسیر یالرود آنقدر زیبا و بکر است که طی آن، اصلا احساس خستگی نخواهید کرد. طبیعت این منطقه روح هر انسانی را نوازش می کند.

آبشار سنگ درکا

آبشار سنگ درکا، آمل در استان مازندران واقع است. سنگ درکا آبادی است از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل در استان مازندران که در دهستان بالا خیابان لیتکوه قرار دارد. اين آبشار زيبا در نزديکي روستاي سنگ درکا، در 25 کيلومتري جنوب غرب آمل و در دامنه کوه وردوي واقع است.

اين روستا در کنار جاده گاز و در ميان جنگل هاي متراکم البرز شمالي، جلوه اي خاص از جنگل و کوه مرتع دارد. کوه وردوي سرچشمه رودهاي گزناسرا، انگتارود و آلش رود است. شهرستان آمل در مرکز استان و در جلگه ساحلي درياي خزر واقع شده است. آب و هواي اين شهرستان در تابستان گرم و مرطوب و در زمستان ملايم است. البته با توجه به تاثيرات اقليمي در ارتفاعات جنوبي اين شهرستان، اختلاف دما و رطوبت در فواصل کوتاه به شدت زياد است و باعث به وجود آمدن طبيعتي متنوع در اين شهرستان شده است.

غار کيجاک چال

ين غار در 10 کیلومتری جنوب شهر پل سفید و روبروی پادگان ارتش قرار دارد. اين غار زيبا در داخل ارتفاعات جنگلي مشرف به روستاي پيت سرا در دوآب سوادكوه قرار دارد . محل اصلي غار در بدنه يك ديوار60 متري از جنس آهك واقع شده كه ارتفاع آن از سطح زمين به23 متر بالغ مي گردد سقف گنبدي آن با كف غار نيز7 متر فاصله دارد.

ديواره 60 متري بشكل يك كلاهك مي باشد بصورتي كه دهانه غار در زير يك نقاب به طول چهارونيم متر قرار گرفته است محوطه زير دهانه غار نيز بشكل يك كلاهك مي باشد.

اين غار يك شاهكار ويك اعجاز طبيعي است وضعيت آن نيز شرايطي را پديد آورده كه دسترسي به غار را غير ممكن ساخته وتنها باتجهيزات كامل مي توان به داخل آن راه پيدا كرد . چشم انداز طبيعي مقابل آن نيز بسيار بديع و چشمگير است عمق غار كيجا كچال زياد نيست ولي با وجود كوچك بودن و سادگي شكل و نمايي دلپسند دارد تمام مساحت داخل آن شامل يك تالار ساده بيضي شكل با طول 12 متر و عرض 10 متر و دو اتاق بزرگ كنار هم با اندازه هاي متفاوت مي باشند. اتاق بزرگتر در جانب شمال غار با شش متر طول و 75/4 متر عرض در جهت شمالي جنوبي و اتاقي كوچكتر با 5/5 متر طول و 10/4 متر عرض در جانب جنوب فضاي داخلي ساخته شده اند. اين دو اتاق با يك ديوار از هم جدا شده و مدخل هر اتاق در ايوان جلو دهانه غار قرار دارد.

ديوارها 65 سانتي متر قطر دارند كه بيشتر قسمتهاي آن از بين رفته است. مصالح ابنيه داخلي سنگ و يك نوع گل بسيار سخت و محكم از جنس خاك رسي است كه در پاي ارتفاعات به وفور يافت مي شود. سقف ابنيه داخل غار نيز با تنه درختان جنگلي منطقه تير كشي شده بود. غار كيجا كچال از هر جهت شبيه غار اسپهبد خورشيد مي باشد و مانند آن احتمالاً مربوط به اواخر دوره ساساني و از دژهاي دفاعي اسپهبدان طبرستان در برابر حمله اعراب به منطقه و پناهگاه سلاطين و حكمرانان وقت بود.

نقل است در روزگاران‌ گذشته، دختری از نژاد پریان که از آدمیان می‌ترسید در این غارزندگی می کرد سرگرمی‌اش بافندگی بود (هنوز چوب‌های دستگاه بافندگی او در جلوی غار نمایان است) شب‌ها روز شد و روزها شب تا روزی چوپانی همراه گوسفندان خود به این غار نزدیک شد شکل و شمایل دختر را در دهانه غار دید و در دل عاشق او شد. چوپان روزها به پای غار می‌آمد و به نی‌زدن می‌پرداخت تا اینکه پس از مدتی ترس این دختر از آدمیان‌ ریخت وکم‌کم به پسرک چوپان نزدیک شد و سر بر شانه‌ی او نهاد . چوپان‌که دلبر را در اختیار خود دید کام دل از او بگرفت. دختر پری‌زاد که از شور و هیجان عشق به خود آمد، دید کار از کارگذشته است و از هوش برفت. چوپان جوان دختر را که دامنش آلوده به خون بود بر دوش‌گرفت تا به آبی برساند و شستشو کند. چند قطره از خون او بر خاک دامنه‌ی غار ، نزدیک رودخانه ریخت (خاک سرخی که اکنون در دامنه غار دیده می شود) سرانجام چوپان، دختر را به چشمه‌ای رساند و او را نظافت و طهارت‌ کرد. این چشمه امروز به «پری چشمه یا پرو چشمه » مشهور است دختر پس از به هوش آمدن رضایت داد که با پسر چوپان به خانه‌ی او برود. پسر چوپان که اهل شهمیرزاد بود از دل و جان راضی شد و آن دو قدم در راه نهادند و سالیان سال در کنار هم زندگی کردند در شهمیرزاد تا امروز تیره‌ای بنام اپری Aporyزندگی می کنند که بازماندگان نسل این دو هستند. دختران این طایفه از زیبایی بسیار برخوردار هستند به طوری که زبانزد خاص و عامند .این افسانه در طی سالها سینه به سینه نقل شده است.

آبشار سیسنگان

آبشار سیسنگان در استان مازندران واقع است. منطقه کجور تا سی سنگان یکی از مناطق تاریخی است که بوسیله یک راه مالرو ارتباطی در گذشته جهت رفت و آمد بین کجور و سی سنگان مورد استفاده قرار می گرفته است . این آبشار در تنگه معروف نهر رودبار واقع است.

برای حرکت در این مسیر لازم است ابتدا از شهر کجور وارد جاده معدن زغال سنگ شوید که معدن فعالی است. بعد از عبور از معدن به یک مسیر مالرو میرسید که مشخص است. این مسیر بیشتر در امتداد رودخانه است و از این رو مشکلی برای تهیه آب نخواهید داشت. ادامه این مسیر به آبشار معروف سیسنگان و در نهایت پارک جنگلی سیسنگان منتهی میگردد. کجور شهر کوچکی است که برای دسترسی به آن ابتدا باید به مرزن آباد رفت. پس از 5 کیلومتر به سمت چالوس، به دوراهی کجور می رسید،بعد از عبور از پل 50 کیلومتر تا کجور فاصله است.

باغ گیاه شناسی نو شهر

در سال ۱۳۳۳ حدود ۷ هکتار از زمین‌های ایستگاه کشاورزی نوشهر جهت کاشت گونه‌های درختی و درختچه‌ای در نظر گرفته شد و تعدادی گونه ا ز خارج و داخل کشور جمع آوری و در ۷۳ قطعه مختلف کاشته شد. بدین وسیله آربراتوم (مجموعه درخت و درختچه) بنا گذاشته شد. هدف از احداث این باغ انجام مطالعات اکولوژی از جمله بررسی روند سازگاری گونه کاشته شده بود. ا ین باغ مجموعه‌های ساده و زیبایی از جمله آلاچیق و آبنما را که نمایی از باغ های ایرانی است، در خود جای داده است. باغ گیاه‌شناسی نوشهر از نظر وسعت و قدمت دومین باغ گیاه‌شناسی کشور است. وجود مجموعه‌ای از گونه‌های منحصر به فرد در آربراتوم باعث شهرت جهانی آن شده و هر ساله مورد بازدید بسیاری از محققین و دانشجویان رشته‌های مرتبط قرار می‌گیرد. این گنجینه با ارزش از نظر حضور و تنوع گونه‌های گیاهی شایان توجه است.

اهداف اولیه احداث این مجموعه همانند اهداف سایر باغ‌های گیاه‌شناسی دنیا، در واقع آموزش و تحقیقات بنیادی در رابطه با علوم زیستی و گیاهی است. انتقال گونه‌های جنگلی بومی و وارد کردن گونه‌های غیر بومی، ایجاد کلکسیون‌های مختلف و پوپل مان‌های آزمایشی از گونه‌های مختلف با فرم‌های زینتی متنوع از اهداف در دست اجرا در این با غ می‌باشد. برای این باغ همانند سایر باغ‌های گیاه‌شناسی دنیا در کنار آربراتوم، بخش‌های مختفی از جمله قطعات درختچه‌های زینتی، گیاهان معطر و پرچین‌سازی، سوزنی برگان، گیاهان پیازی، گیاهان گرمسیری، گیاهان دارویی، توندرا، باغ سیستماتیک، گلخانه گیاهان گرمسیری، و مجموعه گیاهان خشک یا هرباریوم در نظر گرفته شد.

تالاب ارواح

این دریاچه که به تالاب ارواح نیز شهرت دارد در ۵ کیلومتری شمال روستای چلندر از توابع نوشهر واقع است. دریاچه در میان جنگل انبوه پهن برگ در منطقه ملا کلا قرار گرفته است. طول دریاچه در حدود ۷۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر است. در درون دریاچه درختان خشک شده ای قرار دارند که منظره جالبی ایجاد کرده اند.برای دسترسی به این دریاچه در کیلومتر ۱۲ مسیر نور به نوشهر پس از جاده ونوش، باید وارد جاده فرعی روستای چلندر و صلاح الدین کلای سفلی شد و بعد از عبور از روستا به محیط بانی خواهید رسید.

بعد از انجام اقدامات اداری لازم در محیط بانی جاده شمالی را به طول ۱۰ کیلومتر ادامه دهید. پس از مشاهده تابلوی دشت و بند ممرز وارد جاده فرعی شوید. این جاده فرعی شما را به دریاچه بند ممرز ( تالاب ارواح ) خواهد رساند. توجه داشته باشید عبور از جاده فرعی نیاز به خودروهای کمک دار دارد و به دلیل بکر بودن منطقه امکان مواجهه با حیات وحش بسیار زیاد است.

روستای قلعه گردن

قلعه گردن، نام روستایی است از توابع بخش خرم آباد شهرستان تنکابن در استان مازندران. روستای قلعه گردن در غرب استان مازندران، از شمال به دریای خزر، از شرق به شهرستان چالوس، از جنوب به شهرستان قزوین و از مغرب به شهرستان رامسر محدود می‌شود.

گردنه «قلعه گردن» نیز در جنوب روستایی به همین نام، در حدود یک کیلومتری جنوب غربی شهر خرم‌آباد، قرار دارد. در مرکز این روستا پل خشتی با نام پل خشتی قلعه گردن قرار دارد. این پل در محل تقاطع دو جاده شمالی و جنوبی خرم‌آباد به قلعه گردن و همچنین شرقی – غربی قلعه گردن به سلطانی محل ساخته شده است.

آبشار دراز کش

آبشار درازکش در استان مازندران واقع است. آبشار ابتدا به یک حوضچه بزرگ میریزد که دارای وسعت نسبتا زیادی است و سپس به صورت رودخانه ای در جهت شمال ادامه مسیر میدهد. آبشار در فصل پاییز دارای آب نسبتا زیادی است ولی بیشترین میزان آب آن در فصل بهار است. آبشار روستاي درازكش يكي از زيبائي هاي بكر و دست نخوردهء‌ طبيعت بندپی شرقی است كه در دل جنگل واقع شده است. ارتفاع آبشار در حدود 7 متر است و در ارتفاع 360 متری از سطح دریا واقع شده است

برای رسیدن به این منطقه زیبا باید از شهر بابل به سمت بند پی شرقی حدود 25 کیلومتر را طی کرده بعد از رسیدن به گلوگاه مرکز بند پی شرقی از سمت چپ خیابان از طریق پل احداثی به سمت منطقه فیروزجاه یا جاده موسوم به شیخ موسی باید حدود 6-7 کیلومتری را ادامه مسیر داد. پس از رسیدن به روستا، پیاده از میان این روستای زیبای جنگلی و طی مسافتی حدود 2 کیلومتر، به یک دو راهی می رسید که راه مستقیم و شیب داری دارد که به سمت گلوگاه می رود. راه سمت راست که شیبی به سمت پایین دارد سمت آبشار می رود. بعد از حدود 50 متر به تابلویی که نشانگر آبشار است برخورد می کنید. سپس از میان جنگل بعد از طی حدود 300 متر به رودخانه ای که آبشار دوقلوی زیبایی را ایجاد کرده برخورد میکنید.

بخش بندپی شرقی یکی از بخش‌های شهرستان بابل واقع در جنوب این شهرستان می‌باشد که بالغ بر ۳۰۰۰۰ نفر جمعیت دارد. این بخش بزرگترین بخش شهرستان بابل بوده و شامل مناطق دشت و جلگه – جنگل – کوهستان میباشد. این بخش علاوه بر همسایگی با بخش های گتاب ، بندپی غربی و بابلکنار شهرستان بابل با لفور سوادکوه و ییلاقات فیروزکوه و هراز همسایه بوده و جاده ارتباطی با این مناطق دارد. بافت این منطقه کاملاً روستایی بوده و عمده فعالیت مردم آن کشاورزی و دامداری سنتی است.

جنگل مه آلود پاسند

اگر برای گردش و تفریح استان مازندران را انتخاب کرده اید این سفر را به طرف شرق استان مازندران ادامه دهید به شهرستان بهشهر می رسید که روستای زیبای پاسند و منطقه زیبای پاسند رز درست سه کیلومتر در شرق در سمت راست اتوبان در جوار رودخانه پاسند با تابلوی بزرگ خود نمایی می کند .

جنگل بكر و دست نخورده كه سالانه گروه هاي زيادي از جنگل انبوه آن ديدن ميكنند .

دریاچه ملا کلا

دریاچه ملا کلا در استان مازندران واقع است. این دریاچه که به تالاب ارواح نیز شهرت دارد در 5 کیلومتری شمال روستای چلندر از توابع نوشهر واقع است. دریاچه در میان جنگل انبوه ظهن برگ در منطقه ملا کلا قرار گرفته است. طول دریاچه در حدود 700 متر و عرض آن 300 متر است.

در درون دریاچه درختان خشک شده ای قرار دارند که منظره جالبی ایجاد کرده اند. برای دسترسی به این دریاچه در 18 کیلومتر مسیر نوشهر به نور قبل از جاده ونوش، باید وارد جاده فرعی روستای چلندر و صلاح الدین کلای سفلی شد و بعد از عبور از روستا مسیر جاده جنگلی را تا انتها ادامه داد. پس از پایان مسیر با حرکت 600 متر به سمت شمال به این دریاچه میرسید.

پارک ملی کیاسر

پارک ملی کیاسر در استان مازندران واقع است. پارک ملی کیاسر از شمال به روستاي سعيدآباد به سمت شرق در امتداد رودخانه لنگ تا روستاي علي كل از شرق علي كل به سمت جنوب در امتداد يال ۲۴۵۵، ۲۳۹۰، ۲۸۰۸، ۲۸۱۵، ۲۳۵۶، ۲۴۴۲، ۲۴۷۰ متر، از جنوب از قله ۲۴۷۰ متر در امتداد خط القعر تا تقاطع روخانه تيلك و سپس در امتداد همين رودخانه به سمت غرب تا روستاي رودبار، از غرب از ادامه رودخانه تيلك – گل خواران در محل روستاي رودبار تا سعيدآباد (ميلا دشت) گسترش یافته است.

اين منطقه كه در شمال پناهگاه حيات و حش دو دانگه در استان مازندران قرار دارد،با مساحت 7312 هكتار درسال 1383 به عنوان پارك ملي تعيين شد.داراي اقليم نيمه مرطوب معتدل است .اين منطقه كوهستاني در قسمتهاي ميان بند و بالا بند جنگلهاي خزري واقع شده است .

این منطقه در جنوب شهرستان ساري و بصورت جنگل هاي طبيعي بكر و اراضي مرتعي مشجر و صــــخره اي و رويشگاه گون هاي گياهي منحصر بفرد چون بلوط اوري ، سرخدار و … و است. پارک ملی کیاسر شامل دو حوزه بخشي از عرصه جنگلي واقع در قسمت هاي غرب و شمال منطقه به عنوان ذخيره گاه بيوسفر و بخش ديگر در قسمت هاي شرق و جنوب به عنوان پارك ملي است

گونه هاي جانوري مهم منطقه مرال،شوكا،پلنگ،خرس قهوه اي ،گراز،شغال،روباه معمولي،گربه جنگلي،گربه وحشي،راسو،سمورسنگي،تشي،كركس ،لسارگپه جنگلي،كبوتر جنگلي،كبك،كوكو و هدهد.وجود تنوع زيستي بالا ،جنگلهاي كم نظير و كم دست خورده هيركاني،گونه هاي باارزش شوكا و مرال زمينه فعاليتهاي گردشگري را در اين پارك مهيا ساخته است.

تاریخ تاسیس منطقه از ابتدا تاکنون : مصوبه شماره 24 شورایعالی حفاظت محیط زیست و از سال 1383 بعنوان پارک ملی تعیین گردید . موقعیت عمومی منطقه : جنوب شهرستان ساری ( حدود 70 کیلومتری ) و بصورت دامنه های کوهستانی و جنگلی

وسعت منطقه : 7312 هکتار

ویژگی و سیمای عمومی منطقه( شامل وضعیت توپوگرافی , چشم انداز, پو شش گیاهی وگونه های شاخص گیاهی , وضعیت عمومی حیات وحش و گونه های شاخص و کریدورها )

دامنه ها و ارتفاعات کوهستانی و با پوشش جنگلی تنک ؛مرتعی ، کوهستانی و صخره ای و گونه های جانوری کل و بز ؛ پرندگان شکاری ، کبک ، روباه ، پلنگ

جاذبه های اکوتوریستی : دامنه های کوهستانی پوشیده از گیاهان گلدار و مرتعی ، آثار تاریخی و فرهنگی (قلعه قدیمی ) چشم انداز منحصر بفرد

وضعیت عمومی اقتصادی اجتماعی : جوامع محلی و سکونت گاههای روستائی و معیشت دامداری و کشاورزی

تعارضات مهم منطقه : چرای دام ، تغییر کاربری اراضی

تجهیزات و امکانات : تجهیزات و امکانات حفاظتی مستقل ندارد و حین گشت توسط محیط بانان کنترل می گردد
حسب آخرین اقدامات سرمحیط بانی کیاسر به اداره پارک ملی و پناهگاه حیات وحش چهاردانگه ارتقاء و در نظر است امکانات مستقل برای پارک در نظر گرفته شود .

دریاچه خزر

دریاچه خزر یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های جهان و مهم‌ترین دریاچه ایران است که در شمال کشور واقع شده است و با کشورهای روسیه، ترکمنستان، قزاقستان و آذربایجان همسایه است.

این دریای بسته باقیمانده‌ای از دریای قدیمی پاراتِتیس است که بر پایه پژوهش‌های زمین‌شناسان روسی حدود 11 هزار سال پیش، پس از جدایش دریاهای سیاه و مدیترانه، مستقل شده است.

نام رسمی این دریاچه در زبان فارسی «دریای خزر» است ولی همان گونه که در مورد بسیاری دیگر از عوارض جغرافیایی جهان رایج است، برای دریای خزر نیز نام‌های متفاوتی در زبان‌های مختلف استفاده شده است. در زمان قدیم نام این دریاچه از نام اقوامی که در ساحل آن زندگی می‌کردند همچون طبرستانی‌ها، گرگانی‌ها یا هیرکانی‌ها گرفته شده و دریای هیرکانی، دریای طبرستان یا دریای تپوران، دریای گیلان، دریای دیلم، دریای آلبانی (در قفقاز) و دریای کاسپی خوانده شده است. خزر نام قومی بوده است که در شمال غربی دریای خزر و میان دریای خزر و دریای سیاه سکونت داشتند و پیرو دین یهودیت بوده‌اند. بنای استحکامات بزرگی چون شهر دربند یا باب الابواب در شمال قفقاز در عهد ساسانیان که برای جلوگیری از حملات قوم خزر صورت گرفت، هنوز پابرجاست.

این دریاچه با مساحت حدود 436 هزار کیلومتر مربع، 1200 کیلومتر طول و 220 تا 550 کیلومتر عرض دارد و حجم آب آن بیش از 77 هزار کیلومتر مکعب است. عمق این دریاچه در بخش شمالی 10 تا 12 متر و در بخش میانی تا 770 متر است و عمیق‌ترین نقطه آن در بخش جنوبی تا 1000 متر نیز می‌رسد. بیش از دو سوم حجم آب دریای خزر در بخش جنوبی است و نزدیک به یک سوم در بخش مرکزی و فقط حدود یک دهم درصد به بخش شمالی تعلق دارد. این دریاچه از طریق رود ولگا و کانال ولگا- دن که مجهز به حوضچه‌های تنظیم سطح آب و برقراری هم‌ترازی آب است، به طور غیرمستقیم با دریای بالتیک و دریای سیاه ارتباط دارد. بخش شمالی خزر شیب بسیار ملایمی دارد و بخش میانی و جنوبی آن با یک برجستگی زیرآبی به نام برجستگی سرت، در حدّفاصل دماغه باکو و خلیج قره بغار (ترکمنستان) با امتداد شمال غربی- جنوب شرقی، از یکدیگر جدا می‌شوند. این برجستگی ادامه کوه‌های قفقاز است و عمق آب روی آن از 200 متر تجاوز نمی‌کند. این برجستگی مانع جریان آب در سطح دریاچه نمی‌شود. دمای آب دریاچه در تابستان تقریباً در همه جا برابر است ولی در زمستان بخش شمالی آن حداقل چهار ماه از سال دمای زیر صفر دارد و یخبندان است در صورتی که در جنوب آن هیچ گاه یخبندان صورت نمی‌گیرد.

آب دریاچه خزر از نوع ترکیبات دارای کلسیم، منیزیم و سولفات است و میزان نمک‌های محلول آن بین 12 تا 13 گرم در لیتر است که به تقریب یک سوم شوری آب دریاهای آزاد و اقیانوس‌هاست. شیرین‌ترین بخش آب دریاچه مربوط به نواحی نزدیک به مصب رودخانه ولگا و شورترین بخش آن مربوط به خلیج قره بغاز می‌باشد که در آن تبخیر بیش از ورودی آب به دریاچه است.

از منابع مهم این دریا(چه) ذخایر نفت و گاز موجود در زیر بستر دریا و همچنین انواع ماهیان خاویاری را می‌توان نام برد.

طول ساحل دریا در استان گیلان به 220 کیلومتر می‌رسد و شهرهای رودسر، چابکسر، کلاچای، کیاشهر، بندر انزلی و آستارا در کنار دریا قرار دارند.

سد آویدر

سد آویدر سد خاکی آویدر در فاصله حدوداً ۳۰ کیلومتری شرق شهر نوشهر و در نزدیکی پارک جنگلی سیسنگان در استان مازندران قرار دارد. این سد و دریاچه پشت آن دریاچه در فاصله‌ای دور از دریا و در دل کوهستان قرار دارد که این امر سبب کاهش رطوبت هوا در این منطقه شده‌است. سد خاکی آویدر در حقیقت متعلق به اداره آبیاری منطقه‌است و دریاچه پشت سد نیز جهت تامین آب مورد نیاز زمینهای زراعتی منطقه ایجاد شده‌است.

آبگرم فلکده

آبگرم فلکده یا همان آبگرم معدنی فلکده تنکابن در لیره سر قرار دارد، مسیر آن از سه راهی خرم آباد در داخل شهر تنکابن و قبل از پل چشمه کیله آغاز و پس از عبور از شهر خرم آباد به دو راهی لتاک می رسد، از این محل پس از عبور از پل به فاصله اندک دو راهی سه هزار و لیره سر وجود دارد که از این محل جاده بصورت خاکی ادامه پیدا می کند کل فاصله تنکابن تا روستای سنتی فلکده 33 کیلومتر است. آب گرم با درجه حرارت متوسط در کنار رودخانه لیرسر و یک چشمه آب سرد به همراه جنگل های انبوه و کوه های پوشیده از درخت برای اجرای تور و گروه های مختلف توریستی بسیار جالب است. چشمه آبگرم معدنی فلکده به سبب دارا بودن خواص درمانی و تنوع زیستی به خصوص گیاهی بستر مناسبی برای گردشگری است.

همانطور که گفته شد روستای لیره سر در مسیر قرار دارد جنگل های زیبا و بکر لیره سر می تواند تجربه خوبی برای شما پیش از رفتن به آبگرم فلکده باشد

آدرس: تنکابن، جاده سه هزار

بوستان جنگلی صفارود

بوستان جنگلی صفارود رامسر واقع در 9 کیلومتری جاده جواهرده رامسر، پارک جنگلی است که در میان دره و در کنار رود صفارود و در پایین جاده قرار دارد که پله‌ هایی نیز برای ورود به‌ آن از جاده ساخته شده‌ است و وجود جنگل، رودخانه، آب معدنی، آب و هوای مطبوع به این مکان جلوه خاصی بخشیده است. این مکان به نام آبمعدن نیز معروف است و خانواده های محلی در این محل هر ساله در روز ۱۳ فروردین به دور هم جمع می شوند. جاده هایی که از میان جنگل رد شده اند و بکر بودن این منطقه زیبایی خاصی را برای علاقمندان به طبیعت فراهم آورده است.

مسیر دسترسی به پارک جنگلی صفارود :

مسیر دسترسی به این بوستان صفارود از ابتدای جاده جواهرده در میدان غربی شهر رامسر آغاز و پس از طی 9 کیلومتر و عبور از مسیری زیبا به این پارک در کنار رود صفارود می‌ رسد

آدرس: رامسر، نه کیلومتری جاده جواهرده

جنگل دالخانی

دالخانی، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان رامسر است که در 30 كیلومتری جنوب شرقی رامسر و در دهستان چهل‌ شهید قرار دارد. جنگل دالخانی یک جنگل نیمه کوهستانی است که ارتفاع آن به حدود 800 متر می رسد و به همین دلیل، گزینه خوبی برای کوهنوردان و طبیعت گردان به حساب می آید. از سویی مه غلیظ، مهم ترین ویژگی دالخانی است که بعد از سرسبزی بکرش گردشگران را به این منطقه می کشاند. جنگل دالخانی، جنگل زیبایی که در میان گردشگران به "دالان بهشت” معروف است و با درختان انبوه و آب و هوای بی‌ نظیرش می‌ تواند بکرترین تجربه طبیعت‌ گردی شما را رقم بزند. نزدیکی جنگل‌های ۶۰۰ هزار متر‌مربعی رامسر به آن، باعث شده این جنگل‌ها به نام دالخانی شناخته شوند. جنگل‌هایی که در مسیر جاده ادامه دارند و بعد از دالخانی شما را به ییلاق جنت رودبار و گرسماسر، اکراسر، گلین و… می‌رسانند.

این جنگل به جنگل دالاخانی و جنگل دالیخانی نیز نامیده می شود

مسیر دسترسی به جنگل دالخانی :

جنگل دالخانی در مسیر رامسر به تنکابن قرار دارد و برای رسیدن به آن می توانید از مسیر کتالم ـ هریس (جاده میرزا کوچک خان) – دالخانی بگذرید یا از خروجی شهر رامسر شروع کنید و بعد از طی مسیری حدود 7 کیلومتر در مسیر آسفالته رامسر به تنکابن، به سه راهی جنت رودبار برسید. جنگل دالخانی 23 کیلومتر جلوتر در کنار جاده انتظار شما را می کشد.

جعبه کمک های اولیه، دوربین عکاسی، غذا کافی، چراغ قوه و سوخت کافی به همراه داشته باشید.

آدرس: رامسر، در مسیر رامسر به تنکابن

منطقه حفاظت شده شش رودبار

منطقه حفاظت شده شش رودبار در استان مازندران واقع است. این منطقه ( شش رودبار ) با مساحت 7832 هکتار واقع در استان مازندران از سال 1380 تحت حفاظت قرار گرفت . دامنه ارتفاعی 740 تا 2820 متر ، دما و بارندگی متوسط سالیانه 13 درجه سانتیگراد و 650 میلیمتر که موجب تشکیل اقلیم نیمه مرطوب معتدل در منطقه شده اند .

( شش رودبار ) منطقه ای است کوهستانی با پوشش های جنگلی کم نظیر هیرکانی و مراتع ییلاقی . رودخانه های پر آب شش رودبار و چرات بخش هایی از مرز های منطقه را تشکیل می دهند . گونه های مهم گیاهی منطقه عبارتند از : راش – بلند مازو- ممرز- پلت- شیردار- نمدار – ملچ- اوری- لور- کچف- زبان گنجشک- توسکای ییلاقی- انجیلی- برگ بو- خاس- چای کوهی- و گون آسای ایرانی .

گونه های اصلی جانوری منطقه عبارتند از : مرال- شوکا- خرس- قهوه ای- پلنگ- گرگ- بز- پازن- شغال- سمورسنگی – گربه جنگلی- تشی- کبک دری- افعی دماوندی و قزل آلا .

تاریخ تاسیس منطقه از ابتدا تاکنون : از سال 1380
موقعیت عمومی منطقه : در مسیر جاده قائم شهر – آلاشت
وسعت منطقه : 7832 هکتار
ویژگی و سیمای عمومی منطقه( شامل وضعیت توپوگرافی , چشم انداز, پو شش گیاهی وگونه های شاخص گیاهی , وضعیت عمومی حیات وحش و گونه های شاخص و کریدورها )
بصورت اراضی جنگلی و درختچه ای و بیشه زار
جاذبه های اکوتوریستی : اراضی جنگلی جلگه ای و در مسیر جاده ارتباطی و چشم انداز جالب توجه
وضعیت عمومی اقتصادی اجتماعی : جوامع محلی و سکونت گاههای روستائی و معیشت دامداری
تعارضات مهم منطقه : تجاوز به عرصه و تخریب اراضی منابع ملی ، قاچاق چوب ، چرای دام
تجهیزات و امکانات : تجهیزات و امکانات حفاظتی مستقل از نظر ساختار تشکیلاتی ( نیروی انسانی و تجهیزات انفرادی و خودرو)برای آن در نظر گرفته نشده .

کلمات کلیدی :

نظرات بییندگان :

مطالب مشابه :